Л Ї Д Е Р И, Ц И .....!?..

Сперед тым гикой начати, накuлко лем тото мож, бисїду за днишньоє бытя русинства на Пuдкарпатськuв Руси, добрі ся попризирайме до днишнього економичеського и политичеського состояния державы, у котру ищи раз ткось уходить наш рuдный край. Об

ы нитко ни вповів, ош я туйкы штось гамішлуву, зацітуву убявлену на сисю тему 4 юлія 2012 года на сайтї “Час Закарпаття” думку май талентного днишнього полїтолога, истинного патріота тої державы, до котрої мы, русины, дниська записаны, Сергія Федакы:
“…український державницький проект 1991-2012 р. виявився провальним за усіма напрямками: промисловість у руїнах, сільське господарство ледве зводить кінці з кінцями, соціально-культурну інфраструктуру знищено, армію перетворено на пародію, держава перебуває в міжнародній ізоляції, а гривня на порозі девальвації. Моральних авторитетів в країні не лишилося, недовіра до влади максимальна. Рівень життя у нас найнижчий у Європі. Всі, хто тільки міг, вже повтікав за кордон. Єдине, що бодай якось виправдовувало існування цього непорозуміння на ймення держава Україна, був її статус єдиної на планеті території, де
так-сяк животіє українська мова.”
Економичеську и политичеську ситауцию на днишньuв Пuдкарпатськuв Руси сьме уяснили.
Паскудотноє животїня русинuв на рuднuв русинськuв земли представитилї метрополиї – Кыйова – признавуть повным нипризнанийом: на разных уровнях дуже много за русинuв говорять, пишуть, постоянно фалшувучи, ош русинuв ниє.
Но, та вбы знати, ош што хотять учинити из тыма русинами, котрых ниє, тоты украйинце, а каммай галичане, котры суть, зацітуву мечтания, авать маразмания май украйинського украйинця и май галицького галичанина на сайтї “Час Закарпаття”:
“…шашлик – дуже смачна страва. Особливо смакує під час загострення антиукраїнської істерії в недолюдів-русинів, які присмокталися на Закарпатті до української землі. Готується просто: береш горловину русинської істоти, нарізаєш дрібними шматками і маринуєш у соусі, приготовленому з її яєць. Потому смажиш на відкритому вогні, бажано у присутності інших недолюдів-русинів і їх же частуєш під супровід пісні “Ой, Маріко-чічірі !..”.
Гикой видите, из украйинцями, а каммай галичанами, котры суть на русинськuв земли, ушытко ясно.
Лем попиля сього й досьuть ми зузнить в ухох гойкалованя ковнутого в копоню украйинського фашісты Тягнибока изза “мовного питання”:
“Всеукраїнська мобілізація ! Вперед !! До зброї !!! На захист рідної мови !..”…
Аницят ся ни чудуву из ідїотизмuв украйинськых фашістuв Тягнибока и иже з ним.
Айбо дуже м ся зачудовав, кой им прочитав у пресї, ош депутат обласної рады Євген Жупан, котрый усяды гойкалує ош овuн є началником общества карпатськых русuнuв, началником якоїсь обласної спілкы громадськых організацій “Народна рада русинuв Закарпатя” (чому ни Пuдкарпатської Руси !?), началником Лїгы Нацїоналности Закарпатя (упят - чому ни Пuдкарпатської Руси !?)
и т.д., и т.п., єдным словом великый русинськый лїдер ся пудписує пуд протестом протuв наданя державного статуса регіоналным бисїдам, у тому числї и русинськuв.
Туйкы выходить так, ош лїдер украйинськых фашістuв Тягнибок, котрый закликає изничтожати русинuв, и лїдер русинuв и многых лїг націй Пuдкарпатської Руси, депутат обласної рады, щи й иный многоразовый началник ушыткых и вшыткого Євген Жупан стоять на єдных позіціях – антирусинськых !..
Чому тото аццяк !?
И удколи тото аццяк ?!..
Увосени 2010 года началник общества карпатськых русuнuв, началник обласної спілкы громадськых організацій “Народна рада русинuв Закарпатя”, началник Лїгы Нацїоналности Закарпатя
и т.д., и т.п. – Євген Жупан, котрый дотuть чотыри раз проходив у депутаты обласної рады по списках шилиякых антирусинськых партій, у первый раз спровбайловав прuйти у обласну раду мажоритарно !.. И – дuстав нулу голосuв !..
За “великого началника ушыткых и вшыткого” Жупана
ни проголосовало ани єдно чилядчя по Воловицькому выборчому округови !
Наша чилядь добрі знає, ош “тко є тко” !
Айбо спасла Жупана цїмборська партія “Єдиный центр” – записали го на прохuдноє місто у свuй список.
Лем аццяк дутый “началник ушыткых и вшыткого”
Жупан у пятый раз пролїз у обласні депутаты. И вірно служить
не русинам, ай тuв партійи, што го взяла у депутаты. А истинні русинські проблемы сього, перебачте ми на слові, депутата аницят
ни колышуть.
Та й переже го ни брали за живоє.
Дутый “началник ушыткых и вшыткого”, “лїдер” Жупан денно и нощно гадать лем за личноє обогащениє.
Иппен за тото овuн не лем ни є, ни быв та й ни валовшен быти лїдером, а каммай лїдером русинuв.
Бо мы, русины, знаєме што такоє лідер: у русинuв навхтемашні дны быв, є и ся й дале упстає лїдером Александер Духнович.
Жупан и йому подобні у ступляй нашому лїдерови ни годны стати.
Но, та иппен тому, обы вести нашу бисїду дале, опридїлиме, ош што тото такоє “підар”.
Руськоязычный “Словарь воровского языка” (Тюмень, “НИЛПО”, 1991) каже, ош “Пидар – педераст”. По русинськы ся тото кличе – бузерант.
У нашому случайи підаром называєме типа, котрый, як лем му
ся вдає, убонажує рuдный народ.
До приміру, довгі годы маску русинського лїдера носив заокеанськый злодїй и бандюга Пол Роберт Магочі. Овuн тоту “лїдерську” маску так добрі припасовав до свого пыска, што русинам ся потребовало бuлше гикой дисять годuв, обы з того паскуды тоту маску зuрвати.
Типирькы нитко из русинuв Пuдкарпатської Руси ни хоче мати
з ним ниякого дїла, бо русинська чилядь урозуміла, ош ниякый Магочі ни лїдер, ай Магочі – підар.
Айбо, ги кажуть французы, вернїм ся до нашых баранuв,
у нашому случайи до єдного барана – Жупана. И опридїлїм,
ош накuлко овuн є натовкалованый підарством у порунанї из підаром Магочійом.
Русины кажуть: “Якоє йшло, такого и найшло”.
Даз пять годuв тому, обы у очірідный раз засвітити своє имня
у русинськых новинках, Магочі дись у пятдисятый раз зuбрався йти до Кыйова упрашовати кыйовськых бюрократuв, ош обы признали тых сигіняшных русинuв. Покликав из собов и великого “началника ушыткых и вшыткого” из Пuдкарпатської Руси Євгена Жупана. И хоть нормалні русины натовды вже ся мерзили
и побисїдовати из підаром Магочійом, Жупан ся нараз согласив, бо тот му пообіщав … гроші, а за гроші Жупан буде босый по стирнянцї козу до Будапешта доганяти.
Ясно, ош из Кыйова сисї два фаттьовы – академік Магочі и “начальника ушыткых и вшыткого” Жупан ся вернули, ги навхтема, из ничим, айбо рішили учинити пресс-конференцію, обы
русинам Пuдкарпатської Руси ся похвалити, ош як они, сигінятка, ся страшно борють за русинuв.
А нормалні русины ся договорили дати бuй канадсько-америцькому паскудови.
На прес-конференциї в ужгородському Домі русинuв у президійи сидїли “сам” Євген Жупан, “сам” Мигалько Алмашій и “сам” Пол Роберт Магочі, а из залы на них позирали прості русины: Юрій Чорі, Володимир Біланин, Михайил Белень, Петро Гецко, Иван Петровцій и многі другі.
Кой члены президії закuнчили свою дись двагодинну бреханину. первым Магочія зазвідав Юрій Чорі, ош на чії гроші Магочі
по дванадцять раз на гuд приходить у Європу. Инак велеречивый Магочі ни годен быв уповісти нич. Нич ни мuг уповісти Магочі
и на звіданя Петра Гецка, Василя Матолы, Володимира Шпонтака
и многых другых – вать му штось дись запняло, авать злодїй порозумів, ош сперед такыма людьми брехати нїшто, бо - ни повірувуть.
Дуже ся порывав дашто зазвідати й Иван Петровцій, удянь тяг угорі руку, айбо “сам” Євген Жупан нияк го ни “відїв” дотuть, докuть Петровцій ни встав, та яв злодія Магочія звідати за подаякы його злодїйства, на што Магочійом добре уплаченный “сам” Євген Жупан, як лем бировав, загойкав: “Пане Магочі, на звіданя Петровція обы сьте ни отвічали, бо тото – Петровцій !..”.
После сього Михайил Белень Петро Гецко, Иван Петровцій, Василь Матола и щи подеко из чиляди устали и пuшли гет из сиї “прес-конференциї”.
Аттак нормалні русины собі уяснили, ош два підары – академік Магочі и депутат Жупан ся порозуміли, и фунгувуть заєдно.
Уже типирькы, видячи, ош нормалні русины плюнули на Магочія, и “сам” Євген Жупан зачинать на нього плювати, айбо вшытко його плюватиня летить у пысок “самому” депутатови.
Туй нич ниє чудного, бо так из истинныма підарами й має быти.
Хочу иппен туйкы догадати русинам, ош як липовый “началник ушыткых и вшыткого” Жупан полюбляє ся красовати из екрана телевказовача. Гикой обласному депутатови, йому тото доступно, айбо твердо знає головный закон: из закарпатського телеекрана ни мож нич говорити острого, проблематичного, єдным словом – правдивого: мож лопонїти шилиякі ідїотизмы, обы на другый динь ти подеко вповів: “А мы тебе по телевказовачу відїли !..”. А што ты тамкы баскорив – никого ни интересує.
Йсе при тому, што Жупан по русинськы говорити ни знає: гадать, ош поперепаскуджовані ним руські а украйинські слова – тото и є русинські.
Лем раз из сим фаттьовом ся трафила пришта.
Уповіли Жупанови у обласнuв телередакційи, ош кыйовськый пятый канал укликать на теледискусію якогось из русинськых лїдерuв. И Євген Жупан дорішав, ош тым лїдером годен быти лем иппен овuн сам – покрасуєся онь из століцї !.. И пuшов у Кыйов на теледискуію. А його опонентами уклали трьох кыйовськых професорuв… И сигіняшный “началник ушыткых и вшыткого” Жупан на цїлу Украйину продемонстровав, ош овuн не лем нисусвітно тупый, ниерудованый, ниначитаый, ай є справдuшным підаром.
Но, и щи май мерзкоє: коли многых русинuв украйинська безпека тягала за участь у русинському конгресови, што ся став
25 октовбра 2008 года, Жупан ся нараз удказав уд организацийнuв участи в ньому.
Має сись тип и свою новинку, што ся называть “Пудкарпатська Русь”, и котра каждого года уходить онь трічі.
У сьuв новінцї на первuв сторuнці мош відїсти великый обращик
“началника ушыткых и вшыткого” Жупана, и його заявлениє
у Кыйов, у Страсбург, у Рим…(йому вшытко єдно куды, лем обы чилядь відїла, ош русинськый лїдер требує моментального признания русинuв - уже двадцять и два годы требує, и щи иппен тuлко буде требовати, докить русины го ни укопкавуть у гузицю !). Ясно ош тоты артикулы-статї овuн ни пише, бо малограмотный - ткось му пише, а овuн лем пудписує.
На другuв сторінцї новинкы йде интервю из великым лїдером русинuв Жупаном, а на тритьuв ся подає географія розїздuв обласного депутата Жупана…
И вже лем на четвертuв сторінцї мож прочитати “думкы” гертикашного дохтора Юры Думнича, ош як тому пuлло, у кого гертика.
Я собі чомусь гадаву, ош таку “русинську” новинку доста бы было упущати лем раз на рuк: итак из ниї русинам хuсна ниє ниякого – лем хыба што Жупан упросить гроші гикой бы на новинку, а поправдї покладе йих собі в жеб.
Иппен так чинить Жупан и з грошима, котры хытро уковдує уд благодїйника, головы партії “Єдиный центр” В.І. Балогы, гикойбы на разурuчный фестиваль “Челлена ружа”: на тото жупаново шоу уже майже нитко из истинных русинuв ни ходить - насточортіло годы и годы позирати домак ни русинські, дешеві, єдны и все вты концертикы, , слухати жупанову бреханину, тай каждорuчну пянку чинить дуже шпурувучи уковдовані уд Балогы долары,
а хuсна з того жупанового шоу русинам ниє ниякого.
Мож бы щи много фактuв наводити, обы провказати истинный пысок зжужварілого підара Жупана, айбо и сього доста.
Лем давайте типирькы упомнянеме за щи єдного підара – Митю Сидора.
Майперво догадаву русинськuв чиляди, ош бuлше гикой дисять годив тому Митьо Сидор упущав новинку “Християнська родина”, Цільов сиї новинкы было прославления попа Митї Сидора гикой писатиля руного Александеру Духновичу. (Быти Духновичом нашого часу – ружовый сон попа Митї Сидора !).
Напечатав овuн у аттuв новинці пару свойых дуже слабинькых, примітивно дидактичных замальовочок, и сам порозумів, ош на тому славы ни вхопить. Но, а раз новинка його славі ни служить, та – нашто ї ?. И - новинку “Християнська родина” лїквідовав.
Ни вдало ся попови Митьови Сидорови новинарство – ни є баю! –
Сидор ся комысить дале.
Писатильська слава онь му ся снила. И єденадцять годuв тому пuп Мить Сидор, хоть сам писати ниваловшен и на новинарському уровни, айбо из цїльов принижіня дїйствувучых русинськых писатильuв, рішив учинити союз русинськых писатильuв… без русинськых писатильuв. Фінансовав йому тоту акцію підар Магочі. Дїла удвода очи убрали гикойбы головным началником того союза якогось дотuть никым из русинuв ни знаного, бывшого рухuвця Града, котрый жиє и робить учитильом бuлш гикой за двасто кіломийтрuв уд Ужгорода. Первым замісником сього “ свальбового генерала” пuп Сидор призначив самого себе, и яв записовати в “русинськый союз писатильuв” дохтора Євгена Жупана, Йовшку Лемка, якусь Далиду и много иного бездарного смітя.
Прuйшло пару годuв, а союз … ни фунгує… И пuп Митьо Сидор яв ходити до членuв союза писатильuв Украйины – до Кешелї, до Густія… - и предлагати йим вступати в його “союз писатильuв”, сим самым демонструвучи свою тупuсть у сих дїлах – тоты ся лем посміяли над дурным попом Сидором.
Минуло єденадцьить годuв уд часу вчиніня попом Митьом Сидором “русинського союза писатильuв”, а вчиненного, изданного ними хоть чогось “писатильського” ниє нич – там єдны ниваловшнякы: Далида, Град, Жупан, Сидор … Накурто кажучи, здох сидорuв “русинськый союз писатильuв”.
Аттак пuп Митьо Сидор, онь кыплячи уд жаданя стати русинськым Духновичом, уже в бог знає якый раз напаскудив русинам.
Айбо бацила графоманства ся розмножовала у ньому из ничуванов быстротов.
Ни вдався попови Митьови Сидорови “союз русинськых писатильuв” - ни є баю ! - пuп ломозує дале.
Прийшло попови Сидору у його попuську голову, ош стане овuн великым русинськым товмачом-переводчиком (тото, ош ни знає ниякого загатарного языка - ни є баю !).
И бере ся Митьо Сидор – за што гадаєте вы !? – за товмацтво по русинськы Сятого Писма.
Айбо туйкы мушу вповісти, ош тото я му дав привезеноє мнов
из Сербії товмацтво Сятого Писма, учиненоє єпископом Гавриїлом Букатком (1913-1981), и напечатаноє тамкы мізерным тиражом.
Иппен тото, ош робота Гавриїла Букатка є дуже раритетнов, и майже нигде ї вже ни мож найти, и “сподвигла” попа Митю Сидора … слово у слово переписати чужу роботу и …пудписати ї свойым имньом.
Воистину грамотный и талантный єпископ Гавриїл Букатко товмачив Сятоє Писмо из оригінала – из арамейського дїалекта давножидuської бисїды, котров оно и было написано. Завто у Сербиї так ся возмутили тамошны учені богословы мерзкым злодійством попа Митї Сидора, котрый дниська тоту свою “писатильську” роботу нигда нигде и ни впоминать. (Хоть мuг бы дись написати, ош из якої такої бисїды овuн тото товмачив –
из хінської, авать из японської !?..).
Ни вдалося попови Митьови Сидорови стати великым русинськым товмачом – ни є баю ! – овuн паскудить русинам дале.
Хоть и ни было за што, айбо дуже ся хотїло попови Митьови Сидорови дuстати Меженародну премию имени Александера Духновича за русинську лїтературу, котрыв до його махырства ся награждали лем поправдї талентні писатилї из разных держав. Айбо кой члены жюрї му остро удказали, овuн, обы тоту премию каммай принизити, через Магочія а иных “руководящых” підарuв у русинстві, двигнув на премию имени Александера Духновича нидыбавого хустського коломыйкаря Ивана Калинича, типа чисто вкрайинської ориєнтациї, и тому тоту премию дали, чим тота премия была принижена иппен до попового уровня.
Удалося попови Митьови Сидорови напаскудити из премийов имени Александера Духновича – само собов, ош є бай ! - айбо пuп паскудить дале.
Фактuв туйкы – море. Доста лем бы ся прuйти по Перечинщинї, де Сидор зачинав поповати – тамошня чилядь го бuлше споминать гикой махыра и злодія, а не попа.
Мuй файный цїмбор, доктор архитектурых наук Олександер Купар, котрый преподавав архитектуру в универзитетах Лемберка и Будапешта, казав ми, ош овuн убниковав фундамент розпочатого Сидором стройителства храма в Ужгородї, и за його пудрахунками пuп Сидор дав фундамент храма на пuвмийтер меншый уд потребности – ушпуровав гроши на файный личный особняк.
Тать пак тото, што было ушпуровано на вирьхови храма, уже ся яло провказовати – ушыткы тямиме падїня тяжкенного вершкового хреста из храма. А Сидорово шпурованя на фундаментови
храм нам провкаже у майближі годы.
Айбо йдїм до головного Сидорового злодїйства, паскудотного попового махырства – до іміджового и фінансового ухосновованя попом другого європейського конгреса русинuв, котрый проходив у Мукачові 25 октовбра 2008 года.
Я маву повноє моралноє право требовати уд попа Митї Сидора признаня в тому, ош тот конгрес быв учиненный за довгоигравучым сценарийом службы украйинської безпекы,
де артістови в рясі была уведена головна роль.
Я сприйняв конгресс серйозно – пудписався пуд ушыткыма документами, за што иппен я быв покаранный май серйозно уд ушыткых: после того як ня вызывали й допрашовали у службі безпекы Украйины, мене выключили из Союза писатильuв Украйины из формулїровков “за участь у русинстві, яке є антиукраїнським”. По беспекаськы: тихо, без шума.
Выше м уже писав, ош коли многых русинuв украйинська безпека тягала за участь у русинському конгресови, што ся став
25 октовбра 2008 года, Жупан ся нараз удказав уд организацийної участи в ньому. И дале собі пuшов депутатствовати во благо партії «Єдиный центр”.
“Жертвов” для піара свого агента служба безпекы Украйины убрала попа Митю Сидора.
Бuлше трьох годив ся тягла комидія пуд назывков “суд над “сепаратистом” отцьом Димитрійом Сидором”.
Украйинські новинкы, радія, телевізія денно и нощно говорили и писали за “лїдера” русинuв попа Митю Сидора, хоть там де треба прекрасно знали, ош ниякый Сидор ни лїдер, ай - истинный підар. До кuнця ”судового процеса” сисе вже розуміли и вшыткы русины.
Суд ся кuнчив, бо ся мусїв даколись кuнчити. Айбо за сисї три
з половков годы пuп Митьо Сидор так привык до того, ош за нього каждоденно новинкы пишуть, телевізор указує, радія говорить, чилядь шумить.., што вже, ги наркоман наркотик, потребовав каждоденного “прославления”. А “прославлениє” ся кuнчило, и в Митї Сидора ся начала наркоманська ломка – потребує “прославления” и “прославления”…
Но, та я сьому наркоманови, підарови Митьови Сидору сим артікулом-статьов хоть мало поможу…
Лем ся вирнїм у часы до провозглашения ”судового процеса”, кой из надїйных источникuв знавучи, ош такый процесс буде, Сидор собі обезпечив интернетну пуддержку.
Из ініцїативы иппен такого підара, гикой сам пuп Митьо Сидор, Олександра Ониська, три из половков годы тому, вночи по Ужгородови розклейили ними самыми вчинині оголошеня, ош служба безпекы Украйины хоче заарештовати учасника конгреса Петра Гецка, и глядать го, бо тот ся дись спрятав.
Ни хотїв ся мuй файный голубий цїмбор Петро Гецко нигде прятати –
ни мав овuн у тому потребности.
Истинного и великого русинського патріота, добродушного и довірливого Петра Гецка обманным путьом уговорили “пuти у підпілля” два справдешні підары у русинстві - Митьо Сидор и Олександр Онисько.
А спрятали Петра Гецка у храмі попа Сидора (правда, было, што на йих просьбу, три з половков місяцї: янувар-апріль 2011 года Гецко ся прятав у мене дома, бо я щи ни знав, ош тото є зініційована Сидором, Ониськом и бандов комидія!), и удтuть истинный русинськый патріот, правда гуняшний компютерщик и интернетчик Петро Гецко вже четвертый гuд заганять и заганять на Москву руськоязычні информациї во славу и фінанчноє благо антирусина, підара Сидора.
И резултаты є: великого “страждальця” за русинськый народ, “духовного ” лїдера русинського народа и т.д., и т.п. попа Митю Сидора Москва оповила славов и убсыпала грошима.
Днями и ночами сигіняшный Петро Гецко сидїв у поповuв темници - та й типирькы щи сидить ! - и дручать попа тай на Москву разні руськоязычні тексты, каждый из якых гойкалує про єдно:
- Москво ! дай попови Митьови Сидорови гроши !
И Москва дає.
Инколи пуд псевдо Александер Русин свої руськоязычні тексты в интернетї подає філологічно домак безграмотный кандидат у якусь техничну науку Олександер Онисько – його писанина схожа на жилїзобетонні блокы комаништичного стройителства - тупі, нечитабельні, стилістично розкострубачені,
накурто кажучи, - здыхляцькі.
Русинам из них хuсна ниє, а Москві, гикой видите, придатны.
А з Москвов и Митьови Сидорови.
Бо й поправдї ниє рунных попови Митьови Сидору у нечесному
загрібаню гроши
Знаву, ош у 2009-му годї пuп Митьо Сидор, гикой первый заміститиль головы союза русинськых писатильuв, просячи уд Москвы гранд на розвитіє русинської литературы, направляв
у Москву и мої русинські книгы (без мого на вто знаня и розрішеня!), гикой свідчїня того, ош русинська литература є,
и дuстав тот, а попила нього й ині гранды… За йсе ся писало
в интернеті, та й ни раз.
Лем иппен нитко ни знає, ош куды тоты гроші пuшли. Може на содержаниє у сидоровuв тюрмі узника совісти Петра Гецка !?.. Айбо за удурьованы у Москвы попом Митьом Сидором гроші Петро Гецко мuг бы собі купити в Ужгородї маймало пятьемелетовый особняк и личный єроплан.
Хоть иппен тото я точно знаву, ош поповы дїти и онукы, попова родина ся грошима ни журять !
За вшыткы три з половков годы ”судового процеса” над підаром Сидором ани єден атрікул-статя на защиту, а фактично – во славу и фінансовоє благо попа Митї Сидора ! - ни были написаны по русинськы: лем по руськы, бо Москва русинської бисїды ни розуміє.
А русинськый нарuд “великого “страждальця” за русинськый народ, “духовного” лїдера русинського народа” и т.д., и т.п.
попа Митю Сидора шуга нигда аницят ни интересовав, и ни интересує.
Иппен тому сими підарами ся русинська бисїда и ни хосновала.
Ниопровержимым фактом є вто, ош за сисї три з половков годы
“суда над “сепаратистом” отцьом Димитрійом Сидором” русинство было повностив паралізовано – ни до роботы было, бо… попа … судили… А пuп ся наслаждав судовым “прославленийом”, быв натuлко занятый собственнов персонов, што дїла русинuв за вшыткы тоты годы перст у перст ни вдарив.
Хоть и переже овuн нигда нич ни робив русинам хuснавного:
кить ни мuг на русинстві собі нич урвати, та лем паскудив истинным русинам. Та… – ни є баю !..
Но, най буде: пuп ся “самопрославив”, пuп ся на сьому ”судовому процесї” ничувано обогатив.
Гадаву, ош вер якыйись руськый рублик и прислужникам: Ониськови, Микулину…
Айбо твердо знаву, ош справдешный русинськый патріот, доцят чесный чоловік Петро Гецко уд злодїя в рясї попа Митї Сидора ни дuстав ани копійкы: Петро Гецко у тюрмі попа Митї Сидора робив и робить на попа Митью Сидора лем за ідїня, за сяку-таку одїж, а щи за вто ош є … компютеро-и интернетозависимым.
На жаль !..
Обы сьте домак порозуміли тоту страшну міру паскудства, вчиненого підарами попом Митьом Сидором и Олександром Ониськом над истинным и великым русинськым патріотом, добродушным и довірливым Петром Гецком, догадаву аттакый случай.
До мене у мuй бовт “Файні книгы” заходить великый чин обласної службы безпекы, и я го пудколюву:
- Но, та што ? – ни годны сьте имити Петра Гецка ?!..
А тот менї каже:
- Ты знаєш, ош чому Джо ниуловимый !? Бо – його ни нА хер никому ни треба !
Случай сись коментовати ни буду – самі ся задумайте.
А типирькы щи раз за послїдствія русинського конгреса
уд 25 октовбра 2008 года.
Я на тому конгресови голосовав и пуд документами ся пудписовав за повноє удокремлїня Пuдкарпатської Руси
уд Украйины, за созданиє русинської державы Пuдкарпатська Русь.
“Хытромудрый” Євген Жупан нараз ся удказав уд свої організаційної участи у сьому конгресови и уд шилиякых русинськых идей.
А пuп Митьо Сидор сисе паскудство, якоє Євген Жупан учинив из єдного маху, и - нараз, в онь – за три з половков годы ! Три
з половков годы пuп Митьо Сидор на засїданях того комидїйного “суда” удказовався и удказовався уд русинськых идей.
Повіровали, ош ся удказав, и – унесли му сміхотворный приговор.
Дїло кuнчено, и – забыто.
Айбо мы, русины, паскудство попа Митї Сидора памнятаєме.
Бирім аттакі историчеські паралелї.
Исус Христос уд свого учения ся ни удказав, Його розпняли,
и тому є не лем пророком, ай и – Богом.
Адольф Гітлер на судови 24 марта 1924 года безкомпромісно удстояв свої идеалы, удсидїв у тюрмі, и – став фюрером Великої Германиї.
Пuп Митьо Сидор на тому комидійному “судови” продав русинські идеалы, удказався уд русинськых идеалuв, усокотИв свою кожу на гузици, и - навхтема дїла русиuв ся упстав підаром.
И – ни инак !
Які послїдствія тот комидійный “суд” має дїла простых русинuв!?
Сись комидійный “суд” указав русинам, ни дуже убознаным из истиннов ситуаційов у русинському кываню, ош за участь у русинстві держава Украйина судить и буде судити русинuв!.. Товды – ци варта ся писати в русины !??..
И йсе за гuд до списованя чиляди на Украйинї !..
Якый выход из сиї ситуації !?
Было бы добре угнати из самопоставленых русинськых началникuв аццих підарuв: Євгена Жупана и Митю Сидора.
Айбо нам, простым русинам, тото ся ни вдасть: ни мы йих началниками убирали – ни мы йих будеме удтuть знимати: сисе
є робота украйинської безпекы.
Бо ци щи хоть цят тямите великых русинськых “началникuв” Мигаля Шаргу, Миколая Макару, Ивана Кривського, Мигаля Алмашія ?.. Йих провели на тот світ просто изза русинськых президій.
А што тоты говгірї вчинили дїла русинства, навхтемашно позиравучых на нас изза президійных столuв !? Ни цяткы нич !
Лем баламутили а паскудили.
А што такого хuснавного дїла русинства тоты говгірї лишили после себе нам – русинам !? Ани цяткы нич ! Хыба лем тото, што
ся за ними упстало по вкрайинськых а по загатарных бударах. Айбо и тото вже вода змыла.
Сяка ситуация и з підарами Євгеном Жупаном и Митьом Сидором. История йих уже забыла, бо ниє йих за што памнятати.
Иппен тому и нам треба за них забыти, а кuлко мож – и кuлко ни мож !!! – робити на благо русинства.
Нам треба нормалну русинську ПАПІРЬОВУ новинку, котра бы не прославляла шилиякых підарuв по руськы, ай по русинськы говорила бы нам, простым русинам, за наші русинські проблемы
и возможности. Така новинка бы выявляла нові русинські таланты, воспитовала бы русинськых патріотuв, и дручала бы по май далекых селах наші воистину високі и благородні русинські идеалы.
Ткось ми годен уповісти, ош сисе мож робити й по интернету.
Ни мож !
По интернету мож лем так, гикой пuп Митьо Сидор, ковдовати лепаві гроші уд Москвы, авать, гикой жидюк Падяк, уд Америкы.
А щи мож плодити атаку безграмотну паскудоту, гикой повностив тупоголовый Палинкаш Іван І.., авать рунный йому по тупости еден Миколай Староста-Жалива добре робить.
Та ци треба нам ищи й такоє чудо в пірю, кой маєме “началниками” професіоналных підарuв – Жупана и Сидора !?..
Айбо лем догадайте собі начало сього артикула-статї.
Яка бы паскудотна ситуация ни была в Украйині, мы – русины –
навхтема маєме памнятати, ош Украйина уд нас – уд русинuв – удобрала територію, економику, а типирькы щи хоче уд нас удобрати май головноє, што щи маєме: нашу русинську бисїду !
И такі підары, гикой Жупан, Сидор, Онисько и иже з нима, Украйинї лем способствувуть у сьому.
А мы з вами – истинны русины ! – мусиме практичнов подвижницьков роботов убараняти и розвивати рuдну русинську бисїду: издавати ПАПІРЬОВІ русинські новинкы, книгы, переиздавати нашу богатєйшу русинську литературну класику,
и вказовати рuдному русинському народови, ош якоє золото удовбувуть из його серця паскудотні галичане а украйинце при помочи нашых підарuв.
Мы – русины – ни перві и ни послїднї, тко мав, авать ищи має, ци й буде мати подобны проблемы.
Догадаву вам, дорогі русины, што писав представитиль французької “Плеяды” Жоакен дю Белле (1522-1560 гг.) у свойому знаменитому артикулї “Уборона и восхвалениє французької бисїды”: “Я ни рахуву нашу нацїоналну бисїду
у типирьuшньому йиї состояниї таков, обы ся нив мож ганьбити, гикой ся нив ганьблять тоты, тко з нашых писатильв писав и пише лем по грецькы а по латынї, котры рахувуть, ош написати штось достойноє мож лем загатарныма бисїдами, котрых простый нарuд ни розуміє. Кого закортить май ближе ся поприниковати, та увидить, ош наша французька бисїда ймак ни така бідна, обы нив ни мож уповісти, авать написати ущытко позыченоє из чужых бисїд, и ни така безплuдна, обы ни была валовшнов, дякувучи артістізмови и стараню націоналных писатильuв, породити достойні плоды мыслї, кить лем тых, котры ся из любовльов удносять до свого французького народа и до самых себе, закортить ся за сисе узяти”.
Великый руськый писатиль И. С. Тургенєв (1818-1883 гг.)
у свойuв поезії у прозї “Русский язык” писав: ”Во дни сомнений, во дни тягостных раздумий о судьбах моей родины, - ты один мне поддержка и опора, о великий, могучий, правдивый и свободный русский язык ! Не будь тебя – как не впасть в отчаяние при виде всего, что совершается дома ? Но нельзя верить, чтобы такой язык не был дан великому народу !”.
Славетный русинськый академик Антал Годинка (1864-1946 гг.) писав: “Дай, Боже, обы и у нас ся найшли и понаходили писатилї, котры учинят нам литературу и настане литературный язык, коли граматикознавцы щи ся ссважати будут”.
А я сись артикул закuнчу мойым стихом:

Русинська бисїдо, тебе єдну
Я чуву так, гикой гудак струну.
Я вижу тя, гикой звіздар звізду,
Солодку, гикой сонце у меду,
Я пю тебе, ги дїти молоко.
Тебе уд мене вже ни взьме нитко.
--------------------------------------------
Русинська бисїдо лем ты єдна
Стойиш, ги нивбаляєма стїна,
Помеже нас – убленных русинuв –
И – жіванськых вкрайинськых говгірьuв,
Што нам – живым ! – серця рвуть из груди,
Бо нас ни бічалувуть за люди.
----------------------------------------
Русинська бисїдо, тобі єднuв
Я присягаву сих страшенных днuв,
Ги курагов, пудняти на всьый світ
Духновичом сяченый алфавіт,
И по Духновичом указанuм пути
З русинськым словом до слободы йти !